Een mooi compliment… op een onverwacht moment…
Dit weekend ging ik uit eten met mijn tienerjongens.
Toen de ober onze borden kwam afruimen, zei hij:
“t Is mooi om te zien hoe jullie met elkaar praten. Dat wil ik even gezegd hebben want dat is tegenwoordig wel anders. De meesten zijn met hun gsm bezig.”
Ik was dankbaar voor dat compliment. Dat is ook één van de zaken waar ik veel belang aan hecht en wat mijn kinderen me dikwijls horen zeggen: “We leven hier samen met elkaar niet naast elkaar.”
Ik heb de ober wel eerlijk verteld dat ze zodra ze de kans krijgen wel snel genoeg naar hun toestelletje zouden grijpen.
Even later stond ik erbij stil dat het wel erg is, dat praten met elkaar zo’n uitzondering wordt. Waarom ga je dan uit eten? Toch om elkaar aandacht te geven, bij te praten, te genieten, de wereld even stop te zetten, …
En ja als de kids beginnen te vertellen, kan ik niet altijd volgen als het over gamen gaat. Al die termen….Ik kan er bijna een apart woordenboek over schrijven.
Misschien iets om bij stil te staan als je volgende keer iets gaat eten of drinken met de kids. Laat ze vertellen over datgene dat hen bezig houdt. Ook al kan je niet altijd volgen. Je leert misschien wel iets bij net als ik.
Want is het niet leuker SAMEN met elkaar?
